28 February 2012

Kawan baru.

Sejak2 ni aku selalu dengan susah.
Susah dah macam kawan baik aku. Dia berjaya ketepikan senang dari aku.

Hebatnya susah.

Hari2 kami bersama. Mula2 aku tak biasa. Kekok. Lama kelamaan, kami ngam sangat.
Saling melengkapi.

F**k.

Aku tak kacau orang pun aku kena. Kacau orang lagi la kena.
Memang dah di tentukan. Tak pasti bila aku akan berubah.
Sebab susah tetap ada walau macam mana pun aku.

Kami tak boleh berenggang.

Sampai bila2...


21 February 2012

*****

Lu nak babikan gua ke, nak bodohkan gua ke, gua tak kesah. Asalkan lepas tu lu reda.

Kalau lu diam je lepas tu cakap belakang tak puas hati dengan gua, lu lagi hina dari binatang la.

Hipokrit dengan gua. Depan baik. Belakang sumpah seranah. Apa bingai la lu ni, bai. Gua dah besar lah. Boleh terima salah gua. Tapi sampai mati gua tak boleh terima muka talam macam lu.

Bangang !

Selesai.

.akuSUKAkau.

19 February 2012

Bacalah.

Orang tak nampak hati kita. Tapi bila kita menulis tanpa hati, orang akan nampak.

Jangan jadi bangang. Sudah tahu tidak mahu, lagi kau nak memaksa.

Memang takla, kan.

18 February 2012

Bahasa jiwa bangsa.

Gua rasa nak jadi A. Samad Said II lepas nih. Gua makin jatuh hati dengan bahasa melayu kita.
Apa2 pun, banyak yang gua kena asah lagi. Tadi nak tulis 3-4 baris pun pening. Heh.

16 February 2012

Lama lama...

Sikit2 lama2 jadi bukit.
Sehari selembar benang, lama2 jadi kain.


Kesimpulannya, teruskanlah menyimpan tanpa ada sasaran yang di tetapkan. (;

Hahahaha.

Kenapa nak malu untuk gelak besar ? Lainlah kalau tempat tu tak boleh buat bising. Lagipun tempat2 macam tu tak banyak kat Malaysia nih. Kemon lah. Kasi tahu orang yang kau gembira. Mereka pasti cemburu. Sebab tu ada yang baling penyapu. Kalau dah kena maki, kau senyum je. Apadahal.






*Setinggi tinggi penghargaan buat kawan, kanak2, anak2 kucing, orang kurang upaya kerana mengajar aku erti sebenar kegembiraan tanpa pengaruh wang dan harta. Tanpa korang, otot2 yang nak gelakkan aku tak berfungsi.


Matang sangat kau ye.

Aku memang lemah nak mulakan ayat. Jadi, ayat ni lah yang akan jadi permulaan setiap ayat aku. Kehkeh.


Hari ni rasa macam banyak benda aku nak tulis. Tapi aku malas. Jadi, aku tulis isi2 penting je. Sebab tu SPM aku dapat C6. Lemah betul kalau bab2 menghurai nih. -.- Aku tak tahu apa itu matang. Dulu aku ingat matang tu bila kita dah 20 ke atas kita dah matang la. Dah tumbuh janggut segala, matang lah tu konon.


Bilamasa aku dalan golongan ni sekarang, aku tertipu oleh diri sendiri. Matang bukan dipengaruhi umur. Bak kata Ameng Sring, pengalaman telah mendewasakan mematangkan fikiran. Rasa macam nak karok la pulak. Haha. Kesimpulannya, makin banyak pengalaman yang kita ada, kita makin matang. Macam tu ?


Bagi aku tak boleh jugak, bai. Kau kena ada kesedaran. Kau kena tanya diri kau, kenapa benda tu berlaku pada diri kau. Apa yang DIA mahukan. Bila kau dah dapat jawapannya, kau pratikkan pada kehidupan kau, itu salah satu tanda kau mula matang.


Kalau dah banyak kali kena pun kau main hembus jugak lepas tu marah tak tentu hala. Aku rasa kau dah cukup layak kena campak laut. Akai ada, kan.


Ok. Lepas ni masing2 pakat nak jadi detektif conan. Nak matang kononnye. Heh.

15 February 2012

Putus asa.

Kenapa DIA nak kita rancang sedangkan DIA sudah ada perancangan untuk kita ?
Tolong jawab aku.

Pantang.

Cukup2 lah nak hina orang dengan bahasa penjajah kau tuh. Kalau setakat belajar tinggi2 semata2 nak mencaci, baik tak payah.

Bila ada ilmu yang orang takde, kenapa lah kau tak kongsi2. Kau tak nak rasa gembira ke ?

Sangat seronok bila dapat berkongsi. Dan lagi seronok bila dapat tolong orang. Percayalah.

Dari duk menonjolkan kebolehan kau berbahasa penjajah dengan menghina, baik lah kau mentafsir ayat Quran dengan bahasa tu. Kita tengok acane pergi dia. Heh.

Untung la kau kan..

1. Kadang2 apa yang aku cakap kan bukan apa yang aku buat. Mungkin itu hanya impian bagi seorang yang biasa sendirian.


Cakap aku syok sendiri aku lagi suka. Heh.


2. Orang puji kita, jangan ambil hati. Anggapnya perli. Kau akan dapat lebih bila kau pula yang puji. Heh.


Ada yang seronok bila gatal.

Assalamualaikum.

Tangan ku kembali menggatal nak menulis. Heh. Tapi takde la sampai macam nak buat novel Kanang, kan. Aku rasa diri aku penuh dengan motivasi (walaupun aku tak praktikkan pun. haha)

Apa salahnya kalau dikongsikan pada orang. Tak luak lagipun. Makin berisi ada lah. Berisi ilmu. Berisi badan tu aku tak janji. Kehkeh.

Ada masa kat tempat kerja je aku menulis*. Kalau kat rumah bagai jauhari mengenang manikam lah aku nak tulis.

Kadang2 macam melalut, tapi itu yang aku rasa. Tolong kasi cermin kat aku bila aku mula mendongak. Terima kasih.

*kalau kat tempat kerja boleh fesbuk, 9gag, memang tak la aku nak tulis jugak. hahaha !